Mgły Wrześniowe

(Wiersz napisany pod wpływem dwóch obrazów Renaty Kowalczyk: LEŚNY PERKUSISTA (głuszec) oraz SIEWCA ZŁOTA (bażant))

Mgły wrześniowe

Otrzyj rosę wrześniową z mej twarzy

jak z okna o poranku

rozsuń rękoma jej kłęby nad wrzosem.

Wprowadź mnie powoli w Twoje krajobrazy.

Poczekaj...

Przed nami mgła wirem bażanta odsłania

rozsypując mu z piersi złote skry na trawy

To dla Ciebie to złoto, blichtr skrzydeł, starania.

Ten ptak z Twej dłoni jada bez obawy

Tyś mu Panią i Matką, a paleta - losem.

Chodźmy dalej...

Znów mgły tuman ukrywa spotkanie

Leśny perkusista głosem się przebija.

Ptak, co głuchy na ludzkie wołanie

To głuszec.

Pieśń dla Ciebie mgłę zbija.

On sam się wyłania,

Tobie swój przepych prezentuje dumnie

Też z Twej ręki powstał

Mgła znów go zasłania...

Lecz nie koniec podróży

w Twojej mgle wrześniowej

Jeszcze jeden głos słyszę...

Znam ten głos, pamiętam...

Z daleka KRZYK PAWIA

Przerywa mgły ciszę....

Znów ta rosa na twarzy,

nie ocieraj jej teraz.

Niech zostawi choć mgliste

Twoje krajobrazy...

Andrzej Binkowski, wrzesień 2013.

Jeszcze nie wiesz

Jeszcze nie wiesz kim jestem

1985 - córeczce

A ja jestem górą,
co odgoni burze

głosem

pełnym wieczornych sonetów

miękką ręką Anioła Stróża

Ciepłym kocem co smutki ukoi

Ciszą domu,

zapaloną świecą,

Wysłuchaną pieśnią poetów.

Pocałunkiem wieczornym na skroni

Miękkim szalem co łzy Twoje wchłonie

Mądrą księgą w naglącej potrzebie

Jeszcze nie wiesz

- tym jestem dla Ciebie.

• 
  
  
  
  (Małgosi w dniu urodzin taki wierszyk reminiscencyjny, - Gosiu od dawna już WIESZ )

Mam Taki Wiersz Dla ....

Malwy. Olej. Renata Kowalczyk

Mam taki wiersz dla Ciebie

Ktoś inny go napisał.

Zabrał mi myśli i słowa

Do innej za wcześnie wysłał.

„Masz takie oczy zielone 
Zielone jak letni wiatr  
Zaczarowanych lasów 
I zaczarowanych malw...”

To moje słowa i myśli

To Twoje Malwy i zieleń

Lecz wdzięczny jestem Poecie

Że Ciebie wcześniej wyśnił.

A Ty masz oczy zielone

pełne uśmiechu i barw

odbitych światłem Twej duszy

od zaczarowanych malw.

(w wierszu wykorzystano fragment utworu innego poety - Henryka Roztworowskiego "Groszki i Róże")

KRZYK PAWIA /Jej wernisaż/

Renata Kowalczyk - KRZYK PAWIA, olej

Gdy stanę w mgle szaleństwa Twego

Wśród form spełnionych, barw natury,

Milknie szum świata i pytania

Wkraczam nad codzienności chmury.

Bo - nagle
pięknem mnie zachwyca

krzyk pawia,

- i echo krzyku

- i... orchidei obietnica.

- Od dzikich róż woń ukojenia

przez cienie chabrów się przebija,

bzy wyłapują lilii spojrzenia

i tak za chwilą chwila mija.

Tu - wzrok odwrócę - maki czerwienią.

U nóg mych kładą się żonkile.

Narcyz żółciami zielenieje

I znów zrodziły mi się chwile

I znów świat wokół nie istnieje.

Przed samym wyjściem - przystanąłem,

w szaleństwie co i mnie zachwyca

bo mnie powstrzymał okrzyk pawia

- i echo krzyku

- i... orchidei obietnica.

"SNY SPRZEDAM"

Spotykałem Cię przez lata we śnie.

Wiotką, piękną, łagodną, dziewczęcą.

Podchodziłaś i brałaś za rękę.

Pocałunkiem muskałaś policzek

i mówiłaś „Kochany, Ja jestem”.

Sen się kończył.

Nie wierzyłem, bo któż w bajki wierzy.

Dzień tęsknotę po tobie przygłuszał.

Choć tęskniłem za słowem i gestem.

Nikt nie mówił „Kochany, Ja jestem”

Te spotkania, marzenie i słowa

tkwiły we mnie przysypane życiem.

Nie zmieniałaś się w snach, nie starzałaś.

Wiotka, piękna, dziewczęca, łagodna,

I...Spotkałem Cię nagle na jawie!

Przyszłaś sama, prawdziwa, pogodna,

wiotka, piękna i ciągle dziewczęca.

Pocałunkiem musnęłaś policzek

wzięłaś rękę tak znanym mi gestem.

Powiedz tylko

„Kochany, już jestem” -

a sny sprzedam.

Już nie śpię. 

Czerwona Parasolka - olej, Renata Kowalczyk

W pracowni artystki, czyli "CHWILE Z TOBĄ "

Obdarowałaś mnie wczoraj

barwami jesieni.

Czerwień, ugier, fiolet

oranże i brązy

lałaś mi na ręce.

Bejce -

minuty i serce

przenikały skrycie.

Chciałbym

i kolory

i te chwile z Tobą

wyrzeźbić w granicie.

Kolorowe Kwiaty. Renata Kowalczyk. Olej

LIST Z DALEKA

Do Ciebie wysyłam kopertę z daleka

Gdy przyjdzie,

za dnia nie otwieraj.

Do nocy wyczekaj.

Za dnia jest za wcześnie,

A wieczorem.

Wiatr okno uchyla...

Zgaś lampę.

Zaśnij.

List otworzysz we śnie.

Ja przyjdę.

Cieniem nocnego motyla

Tchnieniem maciejki spływającym chojnie.

Ciepłem myśli otulę jak kocem.

Pachnących strażników nad łóżkiem postawię

- fiołki i storczyki snu strzegą dostojnie.

Ja jestem do świtu. W mojej jesteś mocy.

Śpij spokojnie.

A przed samym rankiem list zamknij.

Poczekam ... - do następnej nocy.

NIEZAPOMINAJKI Renata Kowalczyk. Olej